Een laboratorium kan voeding analyseren op de aanwezigheid van additieven, pesticiden, zware metalen of andere contaminanten. Door deze informatie te combineren met het consumptiepatroon van de Belg in de voedselconsumptiepeilingen [12], kunnen we berekenen hoeveel additieven of contaminanten de bevolking inneemt. We kunnen dit ook vergelijken met de wettelijk toegelaten normen. Deze analyses kunnen gebeuren voor chronische blootstelling, maar ook in het kader van een acute crisis (zoals de “dioxinecrisis”).