Vee, schapen en varkens zijn resistent voor de bacterie Burkholderia mallei. Kamelen, geiten, beren, wolven, honden en katten, maar ook katachtigen die in dierentuinen leven op een dieet van besmette karkassen zijn wel vatbaar voor de ziekte, met een sterftepercentage van bijna 95%.

De bacterie Burkholderia mallei kan mensen besmetten, met een zeer hoog sterftecijfer. Om deze reden wordt het beschouwd als een biologisch wapen en mag het alleen geïsoleerd worden in laboratoria met bioveiligheidsniveau 3, wat het hoogste niveau is.

Gevallen van kwade droes bij dieren moeten verplicht worden aangegeven.

Bij mensen is kwade droes een aangifteplichtige ziekte in Vlaanderen en Wallonië.

Paarden worden via orale weg besmet, waarna ze een chronische of fatale acute vorm van de ziekte ontwikkelen, die zich manifesteert in respiratoire, cutane of nodulaire botabcessen, huidzweren die een olieachtige pus afscheiden (“droes”), nasale ontlading met stervormige littekens en vastzittende en stevige hypertrofie van de submaxillaire ganglia (“klieren”).

De complementbindingstest en malleïnetest zijn voorgeschreven voor internationale handel. De malleïnetest, gebaseerd op gezuiverd eiwitderivaat van B. mallei, kan subcutaan, via de ogen, oogleden of intradermaal worden uitgevoerd. Met uitzondering van de oogheelkundige manier veroorzaken al deze routes echter seroconversie.