De meeste mensen met een risico op suïcide krijgen geen gespecialiseerde zorg maar gaan wel op consultatie bij hun huisarts, ook na een poging tot suïcide. Huisartsen spelen dus een belangrijke rol in suïcidepreventie. Binnen Sciensano volgt het Belgische Netwerk van Huisartsenpeilpraktijken suïcide en suïcidepogingen al op sinds het begin van de jaren ’80.
Kwaliteit en zorg voor suïcidepogers in kaart gebracht
Tussen 2013 en 2016 rapporteerden 105 Vlaamse praktijken uit het Belgische Netwerk van Huisartsenpeilpraktijken 245 suïcidepogingen waarmee ze in hun dagelijkse praktijk te maken hadden. Dit onderzoek legt de focus op indicatoren van kwaliteit van zorg voor suïcidepogers. Het gaat niet alleen over de zorgverlening door huisartsen maar ook over de informatie die huisartsen hebben over de zorgbehoeften van hun patiënten en de zorg die ze kregen buiten de huisartspraktijk.
Kwaliteit van nazorg door huisartsen
De kwaliteit van de nazorg van huisartsen voor patiënten na een suïcidepoging is relatief goed:
- de huisartsen hadden 9 van de 10 patiënten terug gezien in de opvolgperiode (8 maanden),
- in 2 op de 3 gevallen hadden ze contact met iemand uit de omgeving van de patiënt
- en met 4 van de 10 patiënten werden opvolgafspraken gemaakt.
Bemoedigende cijfers maar ondersteuning op maat blijft nodig
Van huisartsen wordt veel verwacht: nagaan hoe sterk de suïcidale neigingen van hun risicopatiënten zijn zonder de relatie met hun patiënt in gevaar te brengen, en een constructief partnerschap aangaan met de patiënt en zijn omgeving om herhaling te vermijden. “Onze cijfers over de nazorg voor suïcidepogers door huisartsen zijn bemoedigend”, zegt Nicole Boffin, onderzoekster bij Sciensano. “Het onderzoek biedt handvatten om met de beroepsgroep te onderzoeken welke ondersteuning huisartsen nodig hebben om de zorg voor suïcidepogers nog beter te laten verlopen”, stelt ze.