In het kort
Sinds 2018 worden met genoombewerkingstechnieken geproduceerde organismen door de Europese wetgeving beschouwd als genetisch gemodificeerde organismen (ggo’s). Als klassieke ggo’s vereist de commercialisering ervan dan ook specifieke detectiemethoden om de veiligheid en traceerbaarheid van de voeder- en voedselketen te garanderen. We verwachten echter dat een dergelijke controle een uitdaging zal vormen, aangezien de gemodificeerde organismen op één of enkele punten van genoomvariatie kunnen verschillen, waardoor ze moeilijk van een natuurlijke variatie te onderscheiden zijn. In dit project zullen verschillende benaderingen worden bekeken om genetisch gemodificeerde organismen te detecteren, om de huidige ggo-controle te versterken en een geïnformeerd advies te geven aan beleidsmakers en controle-instanties.
Projectbeschrijving
Sinds 2018 worden organismen geproduceerd door middel van nieuwe veredelingstechnieken (NBT), zoals genoombewerking, door de Europese wetgeving beschouwd als genetisch gemodificeerde organismen (ggo’s). De introductie van ggo’s en het gebruik van hun afgeleide producten in de voedselketen zijn in Europa strikt gereguleerd en detectiemethoden zijn vereist. Dit vormt een echte uitdaging aangezien de gemodificeerde organismen één of enkele nucleotiden kunnen verschillen en het soms moeilijk is om ze te onderscheiden van een natuurlijke variatie. Theoretische benaderingen werden reeds in een aantal documenten besproken, maar een echte evaluatie werd nog niet uitgevoerd. In dit project wordt eerst een stand van zaken van de situatie opgemaakt. Dit gebeurt door het aanleggen van een database van gemodificeerde organismen en de genen waarop de modificaties betrekking hebben.
Het gebruik van de genen als potentiële merkers wordt geëvalueerd rekening houdend met de genetische diversiteit van de sequenties. In het project worden 3 soorten stalen gebruikt:
- stalen verkregen via contacten met andere instellingen
- intern gecreëerde modellen
- verwerkte stalen die commerciële stalen zullen nabootsen.
Verschillende DNA-methoden worden getest voor de detectie van gradeerbare modificaties.. Een eerste reeks methoden werd geselecteerd omdat zij gemakkelijk in controlelaboratoria kunnen worden toegepast: PCR RFLP, real-time PCR, HRM, digitale PCR en analytische pyrosequencing. De andere DNA-benaderingen zijn gebaseerd op High Throughput Sequencing (HTS) waarbij gebruik wordt gemaakt van verschillende verrijkingsmethoden zoals amplicon-sequencing of het gebruik van capture probes. Met deze HTS-methoden kunnen meerdere genen in hetzelfde experiment worden getest. De DNA-methoden worden vergeleken om de praktische aspecten, voordelen en beperkingen te beoordelen.. Ten slotte wordt de toepasbaarheid van benaderingen op basis van eiwitten en metabolieten beoordeeld op basis van een screeningsaanpak. Al deze methoden moeten een duidelijk overzicht geven van de mogelijkheden om door NBT gemodificeerde organismen te detecteren en een gefundeerd advies geven aan beleidsmakers en controle-instanties.
Projectonderzoekers van Sciensano
Partners
