ASFIMMUNE - Studie van de pathogenese (rol van de gastheerreceptoren) van Afrikaanse varkenspest (AVP) en de aangeboren immuunrespons bij het met AVP-virus besmette gedomesticeerde varken

Vanwege zijn belang voor de diergezondheid en de varkensindustrie is Afrikaanse varkenspest (AVP) een van de ergste virale ziekten bij gedomesticeerde varkens. De verwekker, het Afrikaanse varkenspest-virus (AVP-virus), veroorzaakt meestal asymptomatische ziekten bij de Afrikaanse wilde Suidae (wrattenzwijnen, bosvarkens …). Een infectie bij gedomesticeerde varkens en Europese wilde zwijnen daarentegen resulteert in een uiteenlopende reeks van klinische beelden, variërend van subklinische ziekte tot ernstige hemorragische ziekte waarbij de sterfte kan oplopen tot 100%, afhankelijk van de virulentie van het isolaat.

De huidige epidemie die zich sinds september 2018 voordoet bij wilde dieren in België, wordt veroorzaakt door een zeer virulente AVP-stam van genotype II, die nauw verwant is aan de Georgische stam die in 2017 werd geïsoleerd. Er bestaan verschillende
genotypes maar de meest bestudeerde zijn genotypes I en II. Het genotype I deed zijn intrede in Europa in de jaren zestig en werd de daaropvolgende decennia uitgeroeid, behalve op Sardinië.
De aanwezigheid van AVP bij everzwijnen in Europa is bijzonder zorgwekkend omdat er geen vaccin bestaat en de maatregelen ter beheersing en uitroeiing nauwelijks toepasbaar zijn op everzwijnpopulaties, wat een voortdurende bedreiging vormt voor de kweek van gedomesticeerde varkens. Subunit-vaccins en geïnactiveerde vaccins zijn niet doeltreffend. Verzwakte vaccins zijn veelbelovender, maar er zijn nog veiligheids- en werkzaamheidsproblemen en productiebeperkingen.

In dit project bestuderen we het tropisme van AVP voor subpopulaties van macrofagen in verschillende weefsels teneinde de impact op horizontale en verticale transmissie en op virulentie/pathogeniciteit te bepalen. Vervolgens zullen de receptoren worden bepaald die betrokken zijn bij het binnendringen van AVP in macrofagen. Deze bevindingen gebruiken we om wildtype virus te produceren en te titreren en om wildtype stammen te verzwakken door herhaalde passages op niet-porciene cellijnen die de receptoren uitdrukken, als ‘proof of concept’-vaccinontwikkeling. In een dierproef zullen de cytokine-expressie en de activering van immuuncellen worden vergeleken tussen stammen met verschillende virulenties om een beter inzicht te krijgen in het virusevasiemechanisme in vivo van de aangeboren immuunrespons..