In het kort
Voedselcontactmaterialen (FCM) die op de markt worden gebracht, moeten veilig zijn voor de menselijke gezondheid. Alleen voor plastic FCM bestaat een specifieke Europese regelgeving, inclusief een lijst van stoffen die als uitgangsproduct mogen worden gebruikt. Vele niet-plastic FCM werden nog niet beoordeeld op hun veiligheid en kunnen een potentieel gezondheidsrisico vormen wanneer ze na migratie in voedsel terechtkomen. Een verbeterd risicobeoordelingsproces, met name voor niet-plastic FCM, is nodig om de menselijke gezondheid te beschermen.
Projectbeschrijving
De veiligheidsbeoordeling van niet-geëvalueerde voedselcontactmaterialen (FCM) wordt gehinderd door het ontbreken van een wettelijk kader en duidelijke richtlijnen. Een snelle evaluatie van deze stoffen is moeilijk, vooral wanneer er slechts beperkte toxicologische gegevens beschikbaar zijn. Specifieke richtlijnen over hoe toxicologische informatie voor deze stoffen moet worden verzameld, ontbreken. Bovendien wordt het hormoonontregelend vermogen momenteel niet rechtstreeks aangepakt. In silico modellen kunnen hiaten opvullen in de toxicologische kennis. In deze context wil het huidige project een antwoord geven op de algemene onderzoeksvraag: Kunnen in silico hulpmiddelen worden toegepast om het risicobeoordelingsproces voor niet-geëvalueerde FCM-stoffen te ondersteunen?
Met het voorgestelde onderzoek kunnen we de menselijke gezondheidsrisico’s in verband met de migratie van niet-geëvalueerde FCM-verbindingen snel beoordelen op een goedkope en dierproefvrije manier. Hiervoor wordt een (semi-) automatische workflow ontwikkeld op basis van (kwantitatieve) structuur-activiteitsrelatiemodellen en het verzamelen van bestaande toxicologische kennis. Er worden vier verschillende gevalsstudies met niet-geëvalueerde FCM stoffen (niet-plastic FCM en niet-intentioneel toegevoegde stoffen) uitgevoerd om de praktische toepasbaarheid van de ontwikkelde workflow te evalueren. In het algemeen verschaft het project meer inzicht in hoe in silico modellen voor verschillende eindpunten kunnen worden gebruikt ter ondersteuning van de risicobeoordeling van niet-geëvalueerde stoffen die migreren uit FCM, maar ook voor niet-geëvalueerde stoffen in het algemeen.
