TiO2Mask - Identificatie, fysicochemische karakterisering en schatting van het vrijkomen van titaniumdioxide deeltjes uit mondmaskers gebruikt tijdens de COVID-19 crisis, met het oog op een risicoanalyse

Last updated on 3-5-2023 by Wesley Van Dessel
Projectduur:
mei 1, 2021
-
september 30, 2023

In het kort

Om nieuwe oplossingen te introduceren voor de uitdagingen die gepaard gaan met de COVID-19-pandemie, verwerken textielbedrijven nanovezel-, nanocomposiet- en nanodeeltjestechnologie in mondmaskers. Zo worden titaniumdioxide nanodeeltjes toegevoegd bij de productie van chemische vezels als witte kleurstof, als matteringsmiddel en als UV-filter. In het TiO2Mask-project willen we beoordelen of ze veilig kunnen worden gebruikt in mondmaskers.

Projectbeschrijving

Het TiO2Mask-project richt zich op de identificatie, de fysicochemische karakterisering en het inschatten van het vrijkomen van titaniumdioxidedeeltjes uit veelgebruikte mondmaskers. Er is onvoldoende wetenschappelijke informatie over de hoeveelheden titaniumdioxidedeeltjes die vrijkomen en worden ingeademd uit mondmaskers bij normale en intensieve gebruiksomstandigheden. Titaniumdioxide wordt geclassificeerd als kankerverwekkend bij inademing, Carc.cat.2, H351 volgens de indeling van de Europese verordening over classificatie, etikettering en verpakking. Verder onderzoek is dus nodig. We karakteriseren de fysicochemische eigenschappen van de deeltjes in situ en evalueren het vrijkomen van de deeltjes. Deze aspecten zijn essentieel om de mogelijke risico’s te kunnen identificeren die gepaard gaan met het dragen van mondmaskers die titaniumdioxidedeeltjes bevatten.

Om te bepalen welk(e) type(n) mondmaskers titaniumdioxide bevatten, doen we een eerste screening met inductief gekoppeld plasma — optische emissiespectroscopie (ICP-OES), waarbij de totale hoeveelheid titaniumdioxide in geselecteerde mondmaskers wordt gemeten. De gemeten totale hoeveelheid titaniumdioxide wordt gebruikt als een proxy voor de aanwezigheid van titaniumdioxidedeeltjes.

De titaniumdioxidedeeltjes worden in situ gekarakteriseerd door elektronenmicroscopie (EM). Het doel is het detecteren, lokaliseren en meten van de grootte, morfologie, agglomeratietoestand en elementaire samenstelling van de titaniumdioxidedeeltjes in secties van de mondmaskers. We evalueren het aantal deeltjes per oppervlak en de fractie deeltjes die zich aan de rand van de vezels bevindt, omdat de kans op vrijkomen van die fractie het grootst is.

Specifieke gegevens over blootstelling door inademing zijn essentieel voor de risicobeoordeling. De mogelijke blootstelling aan vrijgekomen titaniumdioxidedeeltjes schatten we in voor omstandigheden die het gebruik in reële omstandigheden nabootsen. Dit omvat blootstelling door inademing tijdens normaal gebruik en onder specifieke externe omstandigheden (droge lucht, vochtige lucht).

We onderzoeken ook of er alternatieve, eenvoudigere methoden kunnen worden ontwikkeld om het vrijkomen van titaniumdioxidedeeltjes te bestuderen. Dergelijke methoden moeten het mogelijk maken om de fractie deeltjes te beoordelen die kan vrijkomen bij zowel normaal gebruik als onder extreme omstandigheden, evenals de verschillen in afgifte van titaniumdioxidedeeltjes tussen de verschillende soorten mondmaskers.

De resultaten van dit project zullen essentiële informatie opleveren voor de risicoanalyse van het gebruik van mondmaskers die titaniumdioxide (nano)deeltjes bevatten.

Resultaten

Finale resultaten en conclusies

In dit project hebben we aangetoond dat mondmaskers (nano)partikels van titaniumdioxide (en zilverbiociden) kunnen bevatten en hebben we ook de hoeveelheid aanwezige deeltjes bepaald.

Op basis daarvan hebben we een methodologie uitgewerkt om een veilige grenswaarde (aanvaardbare blootsstellingslimiet) te definiëren die het mogelijk maakt om mondmaskers te produceren die intrinsiek veilig zijn (safe-by-design).

Naast deze theoretische inschatting hebben we samen met de Universiteit Gent en het VITO geprobeerd om de werkelijke blootstelling aan deze (nano)deeltjes te meten tijdens het dragen van een mondmasker. Geen enkele beschikbare methode liet echter toe om op die vraag een sluitend antwoord te geven. Het is dan ook niet mogelijk om op basis van de huidige resultaten sluitende conclusies te trekken over de reële gezondheidsrisico’s voor de drager, noch om op basis van de huidige wetenschappelijke stand van zaken algemene conclusies te formuleren over eventuele gezondheidsrisico’s voor de bevolking bij het dragen van mondmaskers die TiO2 (of zilverbiocide) (nano)deeltjes bevatten.

Op basis van deze vaststellingen hebben we de bevoegde autoriteiten geadviseerd om het safe-by-design concept sterker te verankeren in de wetgeving. Ook zijn verder onderzoek en ontwikkelingen nodig rond de veiligheid van producten die (nano)deeltjes bevatten. Meer specifiek in deze drie domeinen:

  • Nagaan welke risico’s het gebruik van mondmaskers (en andere gebruiksgoederen) die nanodeeltjes bevatten in de praktijk met zich meebrengt, en de mogelijke impact op de gezondheid onderzoeken.
  • Het reguleren en controleren van de productkwaliteit van dergelijke gebruiksgoederen
  • Onderzoek naar gezondheids- en milieurisico’s verbonden aan de levenscyclus van producten met nanodeeltjes.

Download het eindrapport:

Silver-based biocides and titanium dioxide particles in face masks for general use. Final report of the TiO2Mask and AgMask COVID-19 projects.

Tussentijdse resultaten

Een tussentijds rapport over de eerste resultaten van het project is beschikbaar. Lees het nieuwsbericht, de samenvatting of het volledige rapport.

Vaak gestelde vragen over het TiO2Mask-project

Partners

Evelien Frijns
Kristof Tirez
Lieva Van Langenhove
Johanna Louwagie
Magdalena Georgievska
Sofie Moorkens

Financierder

QR code

QR code for this page URL