Het sterftecijfer is een traditionele gezondheidsindicator, die eigenlijk beter kan worden beschouwd als een maatstaf voor “niet-gezondheid”. Hoewel sterftestatistieken onomkeerbare gebeurtenissen in cijfers uitdrukken, vormen ze een belangrijke pijler voor gezondheidsinformatiesystemen en leveren ze belangrijke informatie voor de voorlichting op het gebied van de volksgezondheid, zoals:

• het belang van ernstige gezondheidsproblemen,
• hun ontwikkeling in de loop van de tijd,
• verschillen tussen bevolkingsgroepen, waarbij wordt gewezen op de verschillen in volksgezondheid,
• het constateren van bedreigingen,
• de efficiëntie van maatregelen op het gebied van de volksgezondheid.

Sterftecijfers richten zich op verschillende aspecten van sterfte. Ze bestaan uit twee hoofdgebieden:

• Indicatoren van sterfte door alle oorzaken/algemeen, zoals levensverwachting, oversterfte, ruwe of aangepaste sterftecijfers
• Monitoren van de oorzaken van sterfte

Het onderzoek naar de oorzaken van sterfte is cruciaal voor de ondersteuning van het gezondheidsbeleid. Dit wordt gedaan door de meest levensbedreigende ziekten te constateren en te rangschikken. Door de aandacht te richten op de sterfteoorzaken die door het gezondheidsstelsel of het gezondheidsbeleid kunnen worden voorkomen, kan worden bepaald welke problemen prioriteit moeten krijgen en wordt het plannen van maatregelen vergemakkelijkt. Andere indicatoren, zoals de kans om aan een bepaalde ziekte te sterven (sterfteratio of letaliteitsratio) of de ziektelast, kunnen daarom worden geschat, evenals het verband tussen sterfte door bepaalde oorzaken en milieu- of meteorologische risicofactoren.